انتشار گسترده این فیلم در اینترنت، باعث تظاهرات اعتراض آمیز در سراسر جهان شد که در نتیجه آن، سفیر آمریکا در لیبی و چند تن از همراهانش کشته شدند. در نگاه اول، این اقدام در راستای کتاب «آیات شیطانیِ» سلمان رشدی و سوزاندن قرآن توسط «تری جونز» قرار می‌گیرد اما این اقدام جدید، از سایر اقدامات مشابه متفاوت است؛ زیرا این فیلم به طور مستقیم پیامی را برای جامعه غربی به همراه ندارد بلکه به عنوان یک وسیله انحصاری برای فتنه انگیزی در جامعه مسلمانان محسوب می‌شود.
* اقدامات برنامه‌ریزی شده اسرائیل برای انتشار فیلم و تشدید درگیری‌ها در لیبی
از لحاظ سیاسی، مسائل از دو زاویه قابل تحلیل هستند: از زاویه تاکتیکی، مانند تحریف‌های ضدآمریکایی و یا از زاویه استراتژیک، همانند جنگ روانی علیه مسلمانان. این فیلم توسط یک گروه صهیونیستی تولید شد، گروهی متشکل از یک تیم فیلم‌سازی آمریکایی-اسرائیلی و یک قبطی مصری. فیلم چندین ماه قبل تکمیل شده بود اما در یک زمان حساب شده به منظور تحریک مسلمانان برای هدف قرار دادن ایالات متحده، منتشر شد. عوامل اسرائیل در چندین شهر بزرگ مستقر شده بودند تا خشم و تظاهرات مردم را به سوی آمریکایی‌ها و قبطی‌ها هدایت کنند. جای تعجب نیست که بیشترین تأثیر این اقدام را در بنغازیِ لیبی شاهد بودیم.
* غرب پیش از این نیز باعث ایجاد درگیری و آشوب در لیبی شده بود
بیشتر جمعیت بنغازی را پناهندگان، به ویژه گروه‌های مستبد و نژادپرست تشکیل می‌دهند. لازم به یادآوری است که در زمان چاپ کاریکاتور اهانت‌آمیز درمورد پیامبر اسلام در سپتامبر سال 2005، سلفی‌ها کنسولگری دانمارک را مورد حمله قرار دادند. در راستای سیاست‌های کنوانسیون ژنو، دولت معمر قذافی، نیروهای ارتش را به منظور حفاظت از سفارت دانمارک در آنجا مستقر کرد. سرکوب کردن این تظاهرات منجر به کشته شدن تعداد زیادی از تظاهرکنندگان شد. متعاقباً، غرب خواستار برکناری رژیم لیبی شد و همچنین گروه‌های سلفی را از نظر مالی حمایت کرد. سلفی‌هایی که قذافی را به حفاظت از سفارت دانمارک متهم می‌کردند؛ زیرا معتقد بودند که وی در سیاست‌های مربوط به انتشار کاریکاتور اهانت آمیز نقش داشته است.
در پانزدهم فوریه سال 2011، سلفی‌ها تظاهراتی را به مناسبت بزرگداشت قتل عام مردم بنغازی ترتیب دادند که درنهایت منجر به خشونت و درگیری‌های شدید شد. این حادثه آغازگر قیام در بنغازی بود که راه را برای مداخله ناتو در لیبی هموار ساخت. در این حادثه، پلیس لیبی سه نفر از اعضای «نیروهای ویژه ایتالیا» را دستگیر کرد. آنها اعتراف کردند که از روی پشت بام‌ها به سوی مردم و پلیس تیراندازی می‌کردند تا هرج و مرج و آشوب را تشدید کنند. آنها تا زمان آغاز جنگ داخلیِ لیبی در زندان به سرمی بردند، اما هنگامی که ناتو طرابلس را تصرف کرد، آنها آزاد و با کمک قاچاقچیان انسان، توسط یک قایق ماهیگیری کوچک، به جزیره مالت منتقل شدند. این بار، تحریک مردم بنغازی توسط عوامل اسرائیل، تنها به منظور ترور سفیر ایالات متحده صورت گرفته است، اقدامی که از زمان بمباران کشتی تحقیقاتی ایالات متحده توسط نیروی هوایی اسرائیل در سال 1967، تاکنون مشاهده نشده است. این اقدام به عنوان اولین ترور برنامه‌ریزی شده یک سفیر محسوب می‌شد.
* اختلاف نظر شدید مقامات آمریکایی با دولت اسرائیل
لازم به ذکر است که در طی هفته‌های گذشته، مقامات عالی‌رتبه ارتش ایالات متحده، وارد یک نبرد جدی با دولت اسرائیل شده‌اند. آنها خواستار توقف زنجیرهِ جنگ‌هایی شدند که پس از حوادث یازدهم سپتامبر، در عراق، افغانستان، لیبی و سوریه آغاز شده و از لحاظ توافقات غیررسمی در سال 2001، در سودان، سومالی و ایران نیز ادامه خواهد یافت. اولین هشدار، در ماه آگوست در افغانستان رخ داد، هنگامی که دو موشک به سوی هواپیمای پارک شده ژنرال «مارتین دمپسی» رئیس ستاد مشترک ارتش ایالات متحده، شلیک شد. به نظر می‌رسد که این هشدارِ دوم، بسیار بی‌رحمانه‌تر است.
* این اقدامات به منظور مقابله با جوامعی صورت می‌گیرد که در برابر سلطه جهانی مقاومت می‌کنند
اگر این موضوع را از لحاظ روانشناسی اجتماعی بررسی کنیم، این فیلم و پیامدهای پس از آن، به عنوان تجاوز به اعتقادات مسلمانان محسوب می‌شود. ماهیت این اقدام را می‌توان با ماهیت گروهی روسی ملقب به «دختران شورشی» که برنامه هایی را درجهت پایمال کردن آزادی‌های دینی در کلیسای جامع اُرتدُکسِ مسکو اجرا کردند، مقایسه کرد. این اقدامات به منظور مقابله با جوامعی صورت می‌گیرد که در برابر سلطه جهانی مقاومت می‌کنند.
* استفاده ابزاری غربی‌ها از حوادث تاریخی
در جوامع دموکراتیک، مقدسات در یک حوزه خصوصی مورد بحث قرار می‌گیرند اما یک فضای جمعی جدید از مقدسات در حال شکل‌گیری است. کشورهای اروپایی قانونی مبنی بر «حافظه تاریخی» را به تصویب رسانده‌اند که رویدادهای تاریخی، مانند کشتار یهودیان اروپا به دست نازی‌ها را به یک رخداد مذهبی تبدیل می‌کند، مانند واژه «شُعا» در اصطلاحات یهودی که در مسیحیت از آن به عنوان «هولوکاست» یاد می‌شود.
زیر سوال بردن عقاید، مانند تفسیرهای مذهبی از وقایع تاریخی، مجازات‌های کیفری را برای فرد به دنبال خواهد داشت، همان گونه که توهین به مقدسات در گذشته جرم به حساب می‌آمد. به طور مثال در سال 2001، طی حکمی از ایالات متحده، کشورهای عضو اتحادیه اروپا و برخی از متحدان آنها خواسته شد که تمام مردم کشورشان باید به احترام قربانیان حملات یازدهم سپتامبر، یک دقیقه سکوت کنند. این حکم توسط یک تفسیر ایدئولوژیک درباره دلایل قتل عام، مورد حمایت قرار گرفت. کشته شدن به دلیل یهودی یا آمریکایی بودن، موقعیت و شأن خاصی را به قربانیان این گونه حوادث اعطا می‌کند، موقعیتی که از طریق آن، قدرت‌های غربی، مردم جهان را وادار می‌کنند تا در مقابل آنها سجده کنند.
* آمریکا و اسرائیل تلاش می‌کنند تا به سلطه خود مشروعیت ببخشند
درحین مسابقات المپیکِ لندن، آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها تلاش می‌کردند تا مقدسات خود را از طریق تحمیل یک دقیقه سکوت در طول مراسم افتتاحیه المپیک، بیش از پیش گسترش دهند. این بار آنها از مردم خواستند تا به احترام گروگان‌های ربوده شده در حین بازی‌های المپیکِ مونیخ در سال 1972، یک دقیقه سکوت کنند. در نهایت، این پیشنهاد آنها توسط کمیته المپیک مورد مخالفت قرار گرفت و درعوض یک مراسم جداگانه به احترام آنها برگزار شد! این اقدام بیانگر تلاش ها برای ایجاد یک آیین جمعی به منظور مشروعیت بخشیدن به یک امپراطوری جهانی است.
فیلم «بی گناهی مسلمانان»، به عنوان وسیله‌ای برای بازگرداندن واشنگتن به مسیر دلخواه صهیونیست‌ها تلقی می‌شود و همچنین به عنوان ابزاری برای پیشرفت مقاصد اسرائیل از طریق حمله به باورهای مذهبی مردم نیز به حساب می‌آید.
